Jan Van Eyck (ca. 1390 - 1441)

Jan van Eyck was een Vlaamse kunstschilder en samen met Rogier van der Weyden een belangrijke vertegenwoordiger van de Vlaamse Primitieven. Hij was onder andere hofschilder van Filips de Goede. Al tijdens zijn leven is Van Eyck een beroemde schilder. Hij verpersoonlijkt de overgang van anonieme ambachtsman naar individueel kunstenaar, een kenmerk van de kunstenaars van de renaissance.

Hoewel hij soms vermeld wordt als de uitvinder van de olieverfschilderkunst, is dit niet bewezen. Het staat wel vast dat hij deze techniek heeft verfijnd. Door het gebruik van olieverf werd het mogelijk trager en gedetailleerder te schilderen. Jan van Eyck introduceert een opmerkelijk naturalisme dat zijn wortels heeft in de miniatuurkunst. Zijn gedetailleerde en op waarneming gebaseerde weergave van de zichtbare werkelijkheid krijgen al snel in heel Europa navolging. Toch vertonen zijn composities nog raakpunten met de hoofse stijl van de gotiek en met het werk van de Gebroeders Van Limburg.

De vernieuwingen van Jan van Eyck zijn gelijklopend met ontwikkelingen in de Florentijnse schilderkunst van het Quattrocento, maar het is niet duidelijk of hij Italië heeft bezocht. In 1426 en 1427 werkte Jan van Eyck in Rijsel, waar hij hoogst waarschijnlijk de Doornikse schilders Robert Campin en Rogier van der Weyden aan het werk zag.

Van Eycks beroemdste werk is het retabel Het Lam Gods.

 

Hubert Van Eyck (ca. 1366–1426)

Hubert van Eyck was een Vlaamse schilder en de oudere broer van Jan van Eyck. Vermoedelijk is hij begonnen met schilderen aan Het Lam Gods, en heeft zijn jongere broer Jan het afgewerkt.