Het neo-dadaïsme is een kunststroming die reageerde tegen de mystificatie van het kunstwerk door het abstract expressionisme en teruggreep naar de oorspronkelijke dadabeweging met objets trouvés. Deze stroming is de Amerikaanse tegenhanger van het nouveau realisme en kenmerkt zich door het gebruik van bestaande motieven en populaire afbeeldingen uit de massamedia. In tegenstelling tot de originele dada is het kunstwerk belangrijker dan het concept en combineerden deze kunstenaars materialen en media op een grappige en excentrieke manier.
Het neo-dadaïsme werd beïnvloed door de assemblages van Braque en Picasso en de antikunst van Marcel Duchamp en Kurt Schwitters. Deze stroming was een voorloper van Fluxus en pop art. Tot de bekendste kunstenaars horen Robert Rauschenberg, Jasper Johns, Joseph Beuys, Niki de Saint Phalle, Lee Bontecou, John Chamberlain, Bruce Conner, Richard Hamilton, Allan Kaprow, Daniel Spoerri, Jacques Villeglé, César, Christo, Jean Tinguely, Edward Kienholz, Kommissar Hjuler, George Maciunas, Robert Morris, Yoko Ono, Nam June Paik, Arman, Raymond Hains en Mimmo Rotella.