Deze benaming wordt gebruikt voor het Italiaanse neo-expressionisme. De term werd bedacht door de Italiaanse kunstcriticus Achille Bonito Oliva en betekent voorbij de avant-garde. Deze kunst wilde afrekenen met de conceptuele kunst en pleitte voor de herinvoering van emotie in de beeldende kunst. De kunstenaars gebruikten opnieuw figuratie en symboliek.
De belangrijkste transavantgarde kunstenaars zijn Chia, Clemente, Cucchi, de Maria, Paladino en Salvadori.