Het Kapitalistisch realisme is een richting binnen de Duitse beeldende kunst die tegenover het socialistisch realisme staat. Deze term werd gebruikt naar aanleiding van de tentoonstelling van Gerhard Richter, Sigmar Polke en Konrad Lueg in 1963. Hier werden werken gepresenteerd die een ironisch commentaar gaven op de idealisering van de consumptiemaatschappij en het kapitalisme.
Het hoogtepunt van deze kunststroming lag tussen 1963 en 1975, hoewel deze schilders soms ook ingedeeld worden bij de Duitse tak van de pop art.