De gravure is de oudste vorm van diepdruk. Bij een gravure tekent de graveur rechtstreeks op de metalen ondergrond en krast hij de lijnen met een burijn, een driezijdig afgeschuind instrument. Kenmerkend voor deze techniek is het hoekige karakter van de tekening en het aanzwellen en afnemen van de gravuurlijn, een gevolg van de driehoekige vorm van de burijn. Met een schraapstaal worden de overtollige bramen weggehaald en de plaat glad gemaakt. Bij het inkten wordt dikke drukinkt over de volledige plaat verspreid. De groeven worden gevuld, de overtollige inkt van het oppervlak van de plaat geveegd. Hoe dieper de geul in het koper, hoe donkerder de lijn op papier. Door middel van arceringen kunnen halftonen en schaduwen worden aangebracht.
De meeste gravures worden gemaakt op koper maar ook glas, zilver, messing, goud en staal worden gebruikt. Hoewel staalgravures te herkennen zijn aan hun grijze toon worden zij vaak met een ets verward. Van een kopergravure zijn ongeveer 600 afdrukken te maken voor de koperplaat slijt.