Paneelschilderkunst is schilderkunst op panelen. Oorspronkelijk werden houten panelen gebruikt, maar later ook koperen platen. Kenmerkend voor deze vorm van schilderkunst is de ruimtelijke ongebondenheid en het zelfstandig karakter.
De paneelschilderkunst vindt haar oorsprong in de mummieschilderingen van de late Oudheid en de Byzantijnse icoonschilderkunst. In de westerse kunst maken paneelschilderijen lang deel uit van het altaarbeeld. Het paneel werd pas vanaf de 14e eeuw echt belangrijk in de ontwikkeling van de schilderkunst. Lange tijd bleven doek en houten paneel evenwaardige beelddragers, maar in de 19e eeuw zou het canvas paneel verdringen als belangrijkste beelddrager.