Leon Battista Alberti was een Italiaanse schilder, dichter, taalkundige, filosoof, cryptograaf, musicus en architect uit de Italiaanse renaissance. Zijn leven werd beschreven in Vite van Giorgio Vasari. Alberti onderscheidde zich door zijn literaire achtergrond van Brunelleschi en andere voorgangers, die eerder vakmannen waren. Hij nam dan ook afstand van de constructieve aspecten van zijn ontwerpen en liet die over aan andere architecten.
Zijn carrière viel samen met stedelijke transformaties in Italië: belangrijke machthebbers steunden de nieuwe vormen van architectuur en kunst. Al snel werd Alberti aan de hoven van deze machthebbers een gewaardeerd adviseur.
Alberti is vooral bekend om zijn tractaten De Re Aedificatoria, De Pictura en De Statua. In De Re Aedificatoria geeft hij de eerste samenhangde theorie over het gebruik van de vijf ordes sinds de oudheid. De architectura libri decem van Vitruvius was duidelijk model voor dit traktaat. Hoewel het werd geschreven in 1450, zal het pas gepubliceerd worden in 1486. De Pictura handelt over de theoretische basis van de schilderkunst en is gewijd aan Brunelleschi, Donatello, Ghiberti, Luca della Robbia en Masaccio. De Statua voorziet een methode voor de kunstenaar om een driedimensionaal object weer te geven.
Naast artistieke traktaten schreef Alberti ook enkele technische traktaten.