Deze kunststroming ligt aan de basis van de moderne Italiaanse kunst. Kenmerkend is de droomwereld van leegte en stilte met buitenproportionele schaduwen, buitenmaatse instrumenten en harde kleuren. Voorwerpen en figuren worden realistisch afgebeeld maar uit hun context genomen en in nieuwe constructies geplaatst. De indruk van bewegingloosheid en tijdloosheid leidt tot een nieuwe binding met de alledaagse wereld. Deze kunst staat ver van het kubisme en het futurisme.
De ontmoeting tussen De Chirico, zijn broer Alberto Savinio en Carlo Carrà in 1916 was de start van de metafysische schilderkunst. Zij behoren met Giorgio Morandi tot de bekendste vertegenwoordigers van de stroming.