Het hertogdom Bourgondië was tussen 880 en het begin van de vijftiende eeuw een zelfstandig gebied binnen het Franse rijk. Het bestond uit een groot aantal verenigde gewesten. Dit deel van het Frankische Rijk situeerde zich in de hele Rhônevallei, voornamelijk de huidige regio's Rhône-Alpes en Provence-Alpes-Côte d'Azur.
Tegen 1451 waren de hertogen op het toppunt van hun macht. Het Bourgondische gebied omvatte toen het grootste deel van de Lage Landen en telde onder andere Luxemburg, Artesië, Picardië en delen van Lotharingen tot hun vazallen. Onder Karel de Stoute werd de Bourgondische macht in 1430 gecentraliseerd in de Lage Landen, een strategische keuze die een enorme invloed had op de kunst. In 1477 brokkelde de macht van het Bourgondische rijk af en werd het gebied ingelijfd door Frankrijk. De naam Bourgondië bleef bestaan, en werd de huidige regio Bourgogne.