Zero is een Duitse kunstbeweging die werd opgericht door Heinz Mack en Otto Piene. Het is een Europese variant van color field painting. Zerokunstenaars werkten meestal met monochrome kleuren en wit en streefden naar een harmonie tussen mens en natuur. De benaming Zero herinnert aan de aftelling voor een raketlancering.
Zero sluit aan bij het constructivisme en is verwant met de op art. Deze beweging zette zich af tegen Cobra en streefde naar een meer objectieve kunst. Het is een voortzetting van de geometrisch abstracte kunst. Kenmerkende eigenschappen zijn licht, beweging en monochrome schilderkunst. De kunstenaars gebruiken vaak spijkers, reliëf en geribbelde oppervlakten om schaduw te creëren waardoor de grens tussen schilderkunst en beeldhouwkunst vervaagt. Deze groep verhief de dagelijkse werkelijkheid tot kunst en liet zich inspireren door de westerse consumptiemaatschappij. Ze gebruikten alledaagse voorwerpen om hun werken mee te maken.
De belangrijkste kunstenaars van Zero zijn Armando, Jan Henderikse, Henk Peeters, Jan Schoonhoven, Herman de Vries, Pol Bury, Walter Leblanc, Heinz Mack, Otto Piene, Günther Uecker, Piero Dorazio, Lucio Fontana, Piero Manzoni, Arman, Yves Klein, Daniel Spoerri, Jean Tinguely en Jesus Rafael Soto.