Donato Bramante wordt dankzij zijn radicale, heldere en harmonische ontwerpen beschouwd als één van de grootste architecten uit de renaissance. Eind 1499 vestigt Bramante zich in Rome om er artistiek adviseur en architect van paus Julius II (1503-1513) te worden. Samen bedenken ze grootse stedenbouwkundige projecten, maar de werken worden slechts gedeeltelijk uitgevoerd. In opdracht van de paus voert Bramante verbouwingen uit aan Sint-Pieter en het Vaticaanse paleis. Ook het Spaanse koningshuis geeft hem opdrachten.
Het Tempietto van S. Pietro in Montorio (1502, Rome) is het bekendste gebouw van Bramante. Het ontwerp luidt een nieuwe fase in van de renaissancearchitectuur: hij herstelt de correcte toepassing van de klassieke bouworde. Het kleine ronde herdenkingskapelletje van het klooster heeft een kern rond een niet gerealiseerde ronde binnenplaats met zuilengang. Een dergelijke relatie tussen architectuur en omringende ruimte is nieuw. Het gebouw draagt bij aan de populariteit van de centraalbouw tijdens de renaissance en staat model voor vele andere religieuze gebouwen.
Andere bekende architecten van de Renaissance zijn Brunellesci, Michelangelo, Palladio, Sansovino en Vignola.